Iceland Airwaves

Random thoughts…

6. July, 2007 10 Comments

Það er ekkert lítið hvað maður er sáttur með þetta veður – bara sól og blíða marga daga í röð. Svona á þetta að vera. Ég held að fólk ætti alveg að sleppa því að kolefnisjafna sig – þessi gróðurhúsaáhrif eru að gera góða hluti ;) Það er nú búið að hóta manni verra veðri næstu daga en ég segi að þetta sé bara eitthvað tímabundið – svona rétt til að bændurnir fái smá rigningu. Ég ætla að panta svona gott veður út sumarið (og jafnvel eitthvað lengur).

Sumar (og sérstaklega þegar það er svona gott veður) þýðir náttúrulega eitt: Grill. Maður er búinn að grilla nokkrum sinnum nú þegar og enginn ástæða til að hætta núna – alltaf til að í að grilla með einhverju góðu crew-i.

Fór á tónleika með The Rapture í síðustu viku – mjög góðir tónleikar. Motion Boys hituðu upp með nokkrum hressum lögum áður en The Rapture stigu á stokk. The Rapture eru hressir New York gaurar sem spila skemmtilega tónlist sem mætti kannski kalla “fast-tempo rock”, “e-pillu rokk” eða bara “partý rokk” og náðu þeir að halda uppi nokkuð góðri stemmningu. Gaman að heyra í þeim aftur, þetta er svona hljómsveit sem er eiginlega skemmtilegra að hlusta á/sjá á tónleikum heldur en bara að hlusta á af plötu – maður man ennþá hvað þeir komu skemmtilega á óvart á Airwaves 2002.

Ég held að það sé næsta víst að Vegamót sé langbesti staðurinn – enginn annar sem er nærri því jafn góður. ’nuff said.

Já, Die Hard 4.0.3 beta segiru… Alveg að fíla hana, olli sko ekki vonbrigðum – John McClane er ennþá badass. Fínasta action-mynd og klassískur sumarsmellur. The Lookout er líka nokkuð góð mynd, kannski svolítið róleg á köflum en fín spennumynd.

Nákvæmlega! – ég hef lengi verið að velta fyrir mér af hverju það er ekki til eitthvað svona. Það væri t.d. hægt að setja upp svæði þar sem fólk gæti eyðilagt bíla sem á hvort eð er að kremja í kassa. Þá þyrftu sumir kannski ekki að fríka út á nýja og fína bíl í Hafnarfirði.

Samkvæmt mínum heimildum varð bloggið 1 árs í vikunni – ég trúi því ekki að það sé enginn búinn að gefa mér gjafir. Jæja, þá fáið þið enga köku. Það er möguleiki að ég geri eitthvað sérstakt til að fagna þessum áfanga – flikka eitthvað upp á lúkkið eða henda inn smá dóti sem ég er víst búinn að lofa í langan tíma.

Ég var að frétta að ónefndur einstaklingur hefur átt erfitt með að commenta – hafa fleiri lent í því? Ef svo er, endilega commentið ;) Aglavegna – reynið að ná sambandi við mig gegnum aðrar leiðir. Ég veit ekki til þess að það ætti að vera eitthvað að valda vandræðum…

Já, eitt í viðbót – ég er víst búinn að færa mig yfir til Símans. En ég held vissulega númerinu mínu. Kannski vert að láta fólk vita af því svo það fái ekki áfall þegar það fær himinháan reikning eftir að hafa talað við mig í fleiri klukkustundir samfleytt (á meðan það hélt að það væri að borga geðveikt ódýran Vodafone í Vodafone taxta).

Ya lookin’ good in that Gucci bikini

Iceland Airwaves 2006

24. October, 2006 7 Comments

Loftbylgjur, já… þetta byrjaði á miðvikudaginn og maður fór beint úr baddanum á Gaukinn – rétt misstum af We are Scientists en horfðum bara á Dikta sem voru nokkuð góðir.

Á fimmtudaginn fór maður beint á Nasa þar sem Reykjavík! var að spila – hressir gaurar, dans atriði frá Motionettes, kollhnís, gítarinn í gólfið, alvöru rokk…

Eftir þá kom kanadíska hljómsveitin Metric sem ég var alveg að fíla – skemmdi ekki fyrir að söngkonan var temmilega sæt – greinilega ein eða tvær sætar þarna í Kanada…

Metric – Monster Hospital | Metric – Dead Disco

Við ætluðum síðan að tékka á Gauknum en það var alveg crazy röð þar þannig að við skelltum okkur bara á Ben Frost í Iðnó – það var… áhugavert. Smá Sigur Rós fílingur, en ekki jafn gott. Vorum ekki lengi þar.

Föstudagskvöldið byrjaði í mögnuðu vísó hjá Tölvumiðstöð Sparisjóðanna og eftir stutt stopp í Ásbyrgi var haldið á Nasa þar sem maður sá smá af Sign. Maður hoppaði síðan á Gaukinn þar sem Mammút var að spila, fórum síðan á Listasafnið og sáum Jakobínarínu

Síðan tók The Go! Team við – snilldar band, hress hópur, alveg að fíla aðalsöngkonuna sem kann sko að hrista sig ;)

The Go! Team – Ladyflash

Tékkuðum síðan á Brain Police á Nasa – þeir voru nokkuð góðir, ein af betri rokkhljómsveitum Íslands. Í lokinn afklæddist Jenni og sýndi stórt tattoo sem var á bakinu sínu – ég var ekki alveg að sjá hvað þetta var – gæti verið hundur eða selur ;)

Laugardagskvöldið fór maður beint á Listasafnið þar sem maður sá fyrst Leaves – þeir spiluðu alveg eftir áætlun, það var s.s. engin töf af því að það þurfti að dæla kaffi í trommarann svo hann væri hæfur til að spila (eins og gerðist eitt árið). Svo tóku við The Cribs – 3 hressir gaurar frá UK.

Þá var bara að bíða eftir Kaiser Chiefs sem ég held að sé öruggt að segja að hafi verið stærsta nafnið á þessari hátið. Eins og sönnum rokk-stjörnum sæmir létu þeir bíða eftir sér, en ekki of lengi. Byrjuðu af krafti og héldu því nokkurn veginn allan tímann. Söngvarinn tók náttúrulega sitt þekkta hopp nokkrum sinnum – og tók líka nokkur stage dive. Þeir tóku alla helstu slagarana: Every Day I Love You Less And Less, I Predict A Riot og Oh My God þegar þeir létu klappa sig upp, alltaf stemmning í því.

Kaiser Chiefs – Oh My God

Maður skaust síðan rétt inn á Pravda í eitthvað einkapartý sem endaði fljótlega þannig að maður skellti sér bara á Nasa þar sem maður náði rétt í lokasprettinn hjá Hermigervli og sá síðan Dr. Mister & Mr. Handsome sem voru Kocaloca að vanda. Daníel Ágúst hoppaði líka upp á sviðið til þeirra og var hress þar að djamma með kampavín í annarri.

Sem betur fer þurfti ég aldrei að bíða lengi í röðum – þótt raðirnir voru nokkuð langar stundum þá gengu þær hratt fyrir sig. Held að ég hafi beðið í mesta lagi svona 10 mínútur þannig að ég minnkaði biðtímann minn um alveg 91,67% síðan í fyrra.

Skemmtilegustu tónleikarnir voru Kaiser Chiefs en Metric komu skemmtilega á óvart, hafði aldrei heyrt um þá hljómsveit áður og var alveg að fíla hana live. The Go! Team kemur síðan í humátt á eftir með hressa tónleika.

Glöggir lesendur munu einnig taka eftir að ég uppfærði myndirnar sem eru í film-rúllunni hérna til vinstri. Þetta eru allt myndir sem ég hef tekið með símanum mínum við hin ýmsu tækifæri.

Let the chips fall where they may.

Iceland Airwaves 2005 – Part 2

8. November, 2005 5 Comments

Bíddu, það var víst einhver ástæða fyrir því að ég kallaði síðustu færslu “Part 1“… jú, það átti að koma framhald. Búið að vera svona temmilega mikið að gera þannig að ég er búinn að vera fresta því að blogga um síðari hluta Iceland Airwaves hátíðarinnar. Here goes… [já, og þar sem það er nokkuð síðan að ég bloggaði síðast fáið þið stóran bita núna]

Dagur 3

Maður byrjaði á Nasa þar sem maður náði síðari hlutanum af Au Revoir Simone sem voru 3 laglegar stelpur að spila rólegt popp. Eftir það dreif ég mig að Hafnarhúsinu til að reyna sleppa við að bíða í röð að eilífu til að sjá Juliette & the Licks… þegar ég kom 40 mín áður en tónleikarnir áttu að byrja var komin löng röð og hún færðist hægt. Ég beið í 50 mín og komst loks inn, eins gott, var alveg að frjósa og að pissa á mig.

Loksins þegar ég komst inn gekk ég að portinu og leit í átt að sviðinu. Fyrsta sem ég hugsaði var: “Damn hvað hún er sexy á sviðinu…” og dreif mig síðan á klósettið. Þegar maður var búinn að losa vatn labbaði ég svona smám saman nær og nær sviðinu. Þetta var virkilega gott show – gífurlegur kraftur í Juliette. En ég verð að skjóta einu inn: NIPPLES! Hún var í vel toight outfit-i. Þegar þau þökkuðu fyrir sig og gengu af sviðinu var nokkuð ljóst að þau ætluðu að láta klappa sig upp – ég meina, þau voru einu sinni ekki búin að taka You’re Speaking My Language. Jú, jú, þau voru klöppuð upp og tóku CSI lagið (Who Are You með The Who), You’re Speaking My Language og Iggy Pop lagið Search and Destroy. Juliette tók síðan nett crowd surf – shiiit hvað hún var rennblaut af svita… ég er náttúrulega ekki búinn að þvo hendurnar mínar síðan. Þetta voru topp tónleikar. Get alveg sagt að þessi 50 mínútna biðröð var vel þess virði.

Næst ætlaði ég að tékka á Nasa en það var örugglega svona 45 mín biðröð þar og ég ætlaði hvort sem er ekki að vera þar lengi þannig að ég fór á Gaukinn þar sem The Fiery Furnaces voru að spila hresst rokk.

Tékkaði síðan á Pravda og beið þar eftir Donna Mess sem átti víst að vera eitthvað stelpna-tríó í anda Peaches… góð stemmning þar en vel troðið. Síðan var rölt eitthvað um bæinn.

Dagur 4

Kvöldið byrjaði rétt fyrir 10 þar sem ég kom að þessari risa-biðröð við Nasa. Maður byrjaði í biðröðinni bókstaflega við Alþingishúsið… og maður beið og beið og beið… Maður var ekki beint í Kraft-gallanum þannig að maður þurfti að vera sífellt iðandi eins og gaur með Parkinson’s til að frjósa ekki í hel. Maður var að vonast til að röðin myndi eitthvað hreyfast þegar vissir tónleikar voru búnir og eitthvað lið myndi labba út úr Nasa – en það var ekki alveg að gerast. Fólk greinilega hélt sér bara inni og horfði á tónleika eftir tónleika hugsanlega vitandi hvað það var heppið að hafa komist inn á meðan við hin stóðum úti í kuldanum eins og litla stelpan með eldspíturnar og heyrðum bara í bassadrununum. Eitt sem aðstandendur Iceland Airwaves hefðu mátt gera til að gera vel að þessum tónlistarunnendum sem voru ekki að borga 6000 kall til að standa úti í kuldanum í biðröð: Gashitarar! Það hefði alveg reddað málunum og hefði gert það bærilegra að bíða þarna.

Jæja, þetta endaði þannig að ég beið þarna í svona 2 klukkutíma og komst einu sinni ekki inn! Eftir á að hyggja hefði maður náttúrulega átt að beila miklu fyrr. En fyrst þegar maður mætti hugsaði maður með sér, þetta er svona tops klukkutíma biðröð og það er ekki mikið annað í gangi sem ég hef brennandi áhuga á þannig að ég ætla að láta mig hafa það… en eftir 1,5 klst. bið þarna fór maður að spá í tilgangnum, hvort þetta væri besta nýtingin á tímanum mínum… Maður var bara alltaf að spá, ég er nú búinn að bíða svona lengi nú þegar – get ekki hætt við núna – og síðan var röðin örlítið að mjakast smá og smá… En þegar maður fór að heyra sögur um fólk sem var fremst og búið að vera meter frá inngangnum í klukkutíma án þess að hreyfast fór maður verulega að íhuga að gefast upp á þessu… og að lokum hljóp maður eins hratt og frosnu staurfæturnir gátu borið mann inn á Thorvaldsen til að hlýja sér aðeins.

Síðan var haldið að Gauknum til að maður gæti nú séð einhverja tónleika, ég leit í áttina að Hafnarhúsinu, en það leit hálf dautt út – gerði ráð fyrir að The Zutons væru búin að spila þannig að ég tékkaði ekki frekar á því. Seinna frétti ég reyndar af því að þau voru ekki alveg búin þegar ég fór í röð hjá Gauknum – bömmer, hefði kannski náð svona 20 mín af þeim… en ég græddi í staðinn að þurfa bíða í styttri tíma í röð á Gauknum, vííí. Þegar ég komst inn á Gaukinn voru Ensími að spila – ágætt stöff þar. Síðan tók við The (International) Noise Conspiracy sem spiluðu kröftugt sænskt rokk. Mér fannst þetta eitthvað minna mig örlítið á The Hives, bara mun harðara. Söngvarinn var í fullu fjöri og tók mjög áhugavert crowd surf með því að hanga í rörum í loftinu og standa á áhorfendum.

Þegar “T(I)NC” voru búnir að ljúka sér af var klukkan svona 2:20 og ætlaði ég að reyna ná síðari hluta af tónleikum Gus Gus, alla veganna tékka á röðinni. Ég skundaði að Nasa og viti menn, röðin var bara nánast horfin. Ég beið þarna í nokkrar mínútur en áður en ég komst inn sá ég fjórar löggur labba inn og stuttu síðar labba út leiðandi stelpu og strák. Ætli einhverjir hafi ætlað að græða smá á Gus Gus tónleikunum? Kannski að sumir hafi ekki verið í eins miklu “stuði” og þeir hefðu verið…?

En ég verð að segja að þrátt fyrir að þetta síðasta kvöld hátíðarinnar (að undanskildum bónustónleikunum á Gauknum á sunnudaginn) hafi byrjað illa þá redduðu Gus Gus algjörlega kvöldinu. Þetta voru bara brilljant tónleikar eins og þeir gerast bestir! Það var veeel crazy stemmning þarna á dansgólfinu og var maður alveg að fíla sig. Það virðist sem ég hafi náð alveg meiri hlutanum af tónleikunum þar sem þau voru að spila til 4. Þau enduðu á David og þá varð náttúrulega allt vitlaust! Klárlega eitt besta lag sem maður hefur heyrt á tónleikum. Ég vil koma fram nokkrum punktum: Paul Oscar ætti pottþétt að taka fleiri session með Gus Gus (“If there is truth, the truth is Paul Oscar!”), ekki alveg að fatta af hverju Daníel Ágúst hætti með Gus Gus en gott hjá honum að taka stundum lög með þeim og já… kampavín svíður í augun.

Þetta endurbætta logo fyrir Iceland Airwaves 2005 lýsir því nokkurn veginn hvernig stemmningin var á hátíðinni, sérstaklega laugardaginn. En þetta var samt sem áður mjög skemmtileg hátíð og það er mjög líklegt að maður skelli sér aftur næsta ár.

Það sem stendur upp úr Iceland Airwaves 2005 eru Juliette & The Licks og Gus Gus.
Það sem stendur niður úr Iceland Airwaves 2005 eru biðraðir og kuldi.

Myndir frá Airwaves: IcelandAirwaves.com, Rjominn.is, Sigurjon.com, flickr, flickr tag: airwaves2005

Hver vill koma með mér í menningarferð til Frakklands? Áætlunin er að skoða París og nágrenni og kveikja í 2-3 bílum eða svo bara svona til að falla í hópinn.

Hvað er málið með þessar auglýsingar á forsíðu Fréttablaðsins síðustu daga sem eru að plögga bloggið http://www.rokland.blogspot.com/?! Þessar auglýsinar eru búnar að vera efst í hægra horninu á forsíðunni síðustu 4 daga og innihalda oftast einhverjar heimspekilegar setningar og óljósa grafík (Maarud snakk poka, einhver að halda á byssu…). Annað líka, annað hvort eru dagsetningarnar vitlausar eða þá er frekar langt síðan það var bætt eitthvað við þetta blogg. Höfundurinn “Böðvar H. Steingrímsson” er einu sinni ekki til í þjóðskránni. Það eru samt einhver tengsl við Hallgrím Helgason… (alla veganna nokkrir tenglar á efni um hann). Ætli þetta sé ekki eitthvað svipað og Sex with humans is boring verkefnið sem dóttir Hallgríms Helgasonar er að gera fyrir LHÍ? Er þetta það nýjasta – blogglist? Getur maður búist við að sjá hin ýmsu blogg til sýnis næst þegar maður tékkar á Listasafni Reykjavíkur?

Núna reyndar þegar ég skoða blaðið í dag aftur sé ég að þetta er mynd af Hallgrími Helgasyni þarna. Það er aldeilis að listamenn geta spreðað peningum til að plögga bloggið sitt. Auglýsing þarna efst í hægra horninu kostar 63.000 kr + VSK per dag. Sem gerir 313.740 kr. fyrir þessa 4 daga. Ég veit ekki með aðra bloggara en ég ætla ekki að henda rúmlega 300.000 kalli í að auglýsa bloggið mitt. Hann er einu sinni ekki með neinn tracker eða neitt til að sjá hversu margir eru að skoða bloggið hans þannig að hann veit ekkert hvort að auglýsingin virkaði eða ekki. Það gæti reyndar verið einhver tengsl við auglýsingastofuna Hvíta Húsið þar sem header-grafíkin og MP3 skráin í nýjasta póstinum er geymt á http://www.hvitahusid.is Kannski vinnur hann þar?

OK, þetta skrifaði ég í gær en ég náði ekki að klára þetta blogg þannig að ég pósta þessu bara núna. En í dag kom í ljós að “Rokland” er víst nafnið á nýjust bók hans Hallgríms Helgasonar. Það er aldeilis, persónur í bókum eru bara komnar með sitt eigið blogg…

Þetta er náttúrulega bara magnað: Paris Hilton alltaf með sama lúkkið.

Hannes mælir með: Kiss Kiss, Bang Bang – ekki oft sem maður bókstaflega grenjar af hlátri.

random quote | Where is the best jam street?

Iceland Airwaves 2005 – Part 1

21. October, 2005 2 Comments

Ég er ekki búinn að fara á neina tónleika í ár – sem er náttúrulega skandall af því að maður þarf nú að skella sér reglulega á tónleika. Í fyrra fór ég á mjög marga tónleika en það þýðir samt ekki að ég eigi að sleppa því þetta árið. Þess vegna greip ég tækifærið þegar mér bauðst að kaupa miða á Iceland Airwaves fyrir Vildarpunktana mína sem ég hefði hvort sem er ekki notað.

Dagur 1

Festivalið byrjaði á miðvikudaginn og þrátt fyrir að vera á fullu í verkefnavinnu skellti ég mér smá niður í bæ. Ég brunaði heim beint úr skólanum og dreif mig á Nasa þar sem ég ætlaði að tékka á Hermigervli og Annie sem átti að vera einhver voða sæt söngkona frá Noregi. En þegar ég kom að Nasa ca. 23:30 var svona 300m biðröð!

Ég beið í um 20 mín en beilaði síðan og tékkaði smá á Gauknum, þar var Days of our lives að spila sem ég var ekki alveg að fíla þannig að ég fór á Pravda þar sem var Electro Breakz þema. Þar hlustaði ég á Ozy sem meðal annars tók smá freestyle improv um “Icelandic girls”. Þetta var að hljóma nokkuð vel hjá Ozy, góðir taktar og þéttur bassi, en eftir 20 mínútur fór ég út og ætlaði að tékka aftur á röðinni hjá Nasa.

Risa röðin var horfin og ég komst inn nokkuð fljótt. Þar var Annie byrjuð að spila hressandi rokk-elektró-popp með ljúfum söngi. Góð stemmning á Nasa og var ég sérstaklega að fíla lagið Come Together. Gaurinn á synthesizer, o.s.frv. fær 10 fyrir hressleika.

Þar með endaði degi númer 1.

Dagur 2

Ég var ennþá að vinna að þessu gífurlega skemmtilega hugbúnaðarfræði-verkefni en skilaði því kl. 21:30, brunaði heim og dreif mig í Hafnarhúsið til að ná Apparat Organ Quartet – náði svona síðustu 20 mínútunum – mjög áhugaverð tónlist, en gott rokk. Eftir það fór ég á Gaukinn þar sem var hip-hop kvöld – Cell 7 var að spila sem er basically stelpan úr Subterranean og gaur á plötuspilara. Þetta var nú ekki alveg að gera sig þannig að ég fór á Pravda þar sem var aftur eitthvað elektró/teknó kvöld. Ég veit ekki hvort það sé gott eða slæmt en gólfið á 2. hæðinni þarna gefur mjög vel eftir, nokkuð skemmtilegtur effekt. En þar sem ég ætlaði að hitta Enjarinn á Nasa stoppaði ég stutt á Pravda.

Fyrir utan Nasa var töluverð biðröð, en viðráðanleg þar sem hún færðist smám saman. Það var smá danskt kvöld á Nasa og þegar inn kom voru epo-555 að spila. Ég var nú ekki alveg að fíla þá, aðeins of tilraunakennt eitthvað… En síðan tók við PowerSolo og þrátt fyrir að vera frá Jótlandi þá eru þetta með svölustu Dönum sem ég hef séð. Það bar ekkert á þessum klassíska danska hreim þegar aðalsöngvarinn ávarpaði áhorfendur, heldur talaði hann með nokkuð góðum suðurríkja hreim (hann hlítur að hafa búið í USA í langan tíma). Þeir spiluðu mjög hresst rockabilly-country-punk-rock með skemmtilegum tilþrifum eins og að skalla mic-inn. Gott dæmi um góðar hljómsveitir sem maður uppgötvar á svona festivölum.

Síðan var það aðal-hljómsveit kvöldsins, Junior Senior. Þeim til hjálpar var Þórunn Antonía fyrrverandi bekkjarsystir sem söng bakraddir og tók líka eitt lag sjálf. Þeir voru með nokkuð gott show, svona rólega hress stemmning fyrri hlutann en í lokinn spiluðu þeir nokkur vel hress lög eins og Move Your Feet og myndaðist góð stemmning á gólfinu.

Þar með endaði degi númer 2.

Núna er ég hins vegar á leiðinni út og ætla að tékka á hljómsveitum eins og Au Revoir Simone og Juliette & The Licks.

Talandi um tónlist þá vil ég mæla með þessu brillíant cover-i á Baby Got Back: Tékk it. (mp3)

random quote | Hæ, hæ, þetta er Birgitta Haukdal og þú ert að hlusta á útvarpsþáttinn Breakbeat.is